De economische sector zorg en welzijn zal voor het eerst in 45 jaar krimpen. Dat signaleert de ING-bank in een economisch rapport. Zorgverzekeraars, gemeenten en burgers schroeven zorgbestedingen terug, daartoe mede aangezet door een overheid die steeds meer op de kleintjes let.
De groei van zorg en welzijn is de afgelopen vier jaar teruggevallen van 5 procent naar bijna nul. Volgens de economen van de ING voelen zowel verzekeraars als burgers de zorguitgaven steeds vaker in de eigen portemonnee, waardoor zij eerst kijken of behandelingen echt noodzakelijk zijn, alvorens deze in te kopen. Bovendien tempert de hervorming van de langdurige zorg voor ouderen en gehandicapten de groei. In 2014 zal de sector zorg en welzijn dan ook voor het eerst in 45 jaar krimpen. In de sector gezondheidszorg werken ruim 1 miljoen mensen. Zij leveren jaarlijks voor meer dan 60 miljard euro aan diensten.
ING komt tot die conclusie op basis van hypothesen: de burger koopt zorg selectiever in en de (financiële) reorganisatie van de ouderen- en gehandicaptenzorg.
Je kunt je niet aan de indruk onttrekken, dat de kostenvermindering gerealiseerd wordt door verschraling van de zorg door het opwerpen van financiële drempels. De jaarlijks stijgende kosten voor zorg, belastingheffing en premie staan in schril contrast met de steeds verdere afname van de toegankelijkheid van de zorg. De gezamenlijke bevolking betaalt steeds meer voor steeds minder.
Het had de ING gesierd als ze die ontwikkeling had geanalyseerd en daar duidelijkheid over had gegeven. Of is het antwoord misschien te voor de hand liggend: de banken vragen een steeds groter eigen vermogen van zorginstellingen, zorgverleners en zorgverzekeraars? Een vermogen dat de Nederlandse bevolking, letterlijk, met pijn en moeite bijeen spaart om de banken te behagen?