Gelezen vrijdag 21 juni 2013 in de Volkskrant het artikel van cardioloog René Dijkgraaf:‘Verlos de zorg van al die instanties die zeggen de kwaliteit te verbeteren’.
Het is een vlot artikel met een grote kern van waarheid. Kapitalen geven we uit aan schijnzekerheid.
De Nederlander is nog erger dan een ezel: ze leren niets, maar dan ook helemaal niets van de fraude, ‘verschrijvingen’ bij DBC/DOT facturen en de AWBZ declaratie. Ze stappen met open ogen in het volgende debacle.
Geen enkele instantie controleert, ofwel kan controleren, hoe de ziekenhuizen hun kwaliteitsindicatoren vastleggen. En het ‘hooggeleerd’ management, dat de indicatoren voorschrijft, zijn alfa’s van de bovenste plank, die een hekel hebben aan al wat bèta (exacte wetenschappen) is.
Indicatoren bepalen op basis van één probleem! De grootste waanzin die men zich kan indenken. De doorsnee patiënt van 50 jaar en ouder heeft een heel rugzakje met problemen, die de zorg, het resultaat en de kwaliteit ervan bepalen.
Maar ja, wat wil je, in de Nederlandse ziekenhuizen wordt per specialisme geregistreerd. En dan nog enkel en alleen de handelingen die met DBC/DOT te declareren zijn. Over onvolledigheid gesproken!
Maar wat vele malen erger is. De ziekenhuizen blijven volhouden dat ze de patiënt centraal stellen. Dat is lariekoek: ze kennen zijn problemen niet eens!