Menu

DBC en ICD10, twaalf jaar verder……

Zorgstelsel (deel 18)

Jarenlang zijn vele clubs intensief bezig geweest om internationaal een nieuwe ICD-10 codering op te zetten. De ICD-10 is de tiende editie van de International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems, onderhouden door de World Health Organisation (WHO). Het is een internationaal gehanteerde lijst van ziekten.

Nederlandse versie ICD10
Er is in Nederland wel één maar: In Nederland gebruiken we een afwijkende, noem het maar individuele versie, van de ICD-10. Bij vergelijk met de Nederlandse versie komen, ten opzichten van de internationale, -tig verschillen naar voren.
De Nederlandse versie die in 2006 bij RIVM is verschenen, is te vergelijken met een dialect. Als je de landstaal geleerd hebt, kun je het dialect nog niet spreken en/of verstaan.
En iedere vertaling betekent een verlies aan informatie, mede door interpretatieverschillen. Laat tien beëdigd vertalers een A4 vertalen en je krijgt tien verschillende vertalingen.
Hadden we dus een eigen versie moeten inrichten? Nee, absoluut niet. Het verlies aan informatie dat ontstaat bij een vertaling is nog acceptabel, omdat het doel het verbeteren van de toegankelijkheid voor een breed publiek is.
Niet acceptabel is het verlies aan informatie dat een eigen versie veroorzaakt, die afwijkt van de internationale ziekenhuisstandaard, de ICD-10 Clinical Modification.
Het is om er bijna hopeloos van te worden. De machtige bureaucratie in Nederland vindt dat ze steeds weer het wiel moeten uitvinden. Als een stelletje amateurs gaan ze aan de slag. Het resultaat is een vierkant gedrocht waarmee je ver achterop hinkt bij de standaard. Een standaard die voor de vooruitziende bestuurders een must is voor een wetenschappelijk verantwoorde vergelijking.

DBC-DOT registratie
Het is al vaak ter sprake gekomen, de DBC/DOT registratie is ook zo’n nationale euroverslindende registratie. Het zou de zorgprocessen in de ziekenhuizen transparant maken, de kwaliteit van de verleende zorg aantonen en de declaratie van de werkelijke kosten realiseren. Anderhalve decennium later is er niets van terecht gekomen. De zorgkosten in Nederland zijn, na de VS, wereldwijd het hoogst en jaarlijks stijgen ze bijna lineair. Accountants kunnen de jaarrekeningen van de ziekenhuizen niet valideren en de premie voor de zorgverzekering, het eigen risico en de eigen bijdrage stijgen jaarlijks verder.
De ziekenhuizen zijn nog terughoudend met hun commentaar, maar dat 15% van de omzet aan veelal totaal overbodige administratie opgaat, ontkennen ze niet. Niet in het minst omdat de ziekenhuizen per 1 januari 2015 opnieuw een administratieve tsunami over hen heen kregen. Een voorbeeld ervan is de ICD-10 naast de productcode op de elektronische nota. Die ICD-10 is er dus enkel en alleen voor de zorgverzekeraar. U dacht dat de patiënt die ter informatie zou ontvangen? Nee, dus!

Internationale DRG systematiek
En is de Nederlandse Zorg en de kosten die we ervoor betalen één op één vergelijkbaar met die in de EU-lidstaten? Nee, absoluut niet. De EU-lidstaten gebruiken gezamenlijk een ander registratie- en informatiesysteem, dat gebaseerd is op de DRG-systematiek (DRG staat voor Diagnosis Related Groups). En die systematiek is gebaseerd op de Internationale classificatie ICD-10-CM voor diagnosen en veelal ook de verrichtingen (procedures). En ook hierin is Nederland afwijkend door een eigen declaratiesysteem te gebruiken, de DBC (Diagnose Behandel Combinatie).
Wil de Nederlandse ziekenhuiszorg vergelijkbaar worden, betekent dat ondermeer een migratie van de ICD-10, Nederlandse versie, naar de ICD-10-CM en het gebruik van een Internationale Classificatie voor verrichtingen in plaats van de Zorg Activiteitenlijst van de NZa.
En lest but not least de Nederlandse documentatie en registratie van de ziekenhuiszorg zal moeten voldoen aan internationale definities. Dat wordt nog een hele kluif, omdat er nationaal al bijna geen definities bestaan. En zijn er schaarse definities, dan vinden de ziekenhuizen dat ze die naar eigen bevinden kunnen interpreteren.

Tot slot
Omdat ik weet dat ook de andere EU-lidstaten vaak met hun ziekenhuisregistratie worstelen, wil ik hun aanpak absoluut niet de hemel in prijzen en als voorbeeld stellen.
Maar één ding kan en moet anders: Nederland moet stoppen met zijn arrogantie om het slimste jongetje van de klas te zijn, dat alles beter weet en anders doet en moet zich gaan conformeren aan de regels van de Internationale Classificaties. En bij al die administratiewerklast moeten ze zich eerst eens gaan afvragen wat de patiënt eraan heeft, of de patiënt er beter van wordt. Het antwoord is beschamend……

Koos Dirkse