MDMA, of 3,4-methyleendioxymethamfetamine, is een synthetische drug die de stemming en waarneming verandert. Het heeft stimulerende en hallucinogene eigenschappen en zorgt voor verhoogde energie, plezier, emotionele warmte, en vervormde zintuiglijke en tijdswaarneming. Vaak wordt het verkocht in de vorm van pillen of kristallen onder de namen “ecstasy” of “Molly.”
Ontwikkeling
MDMA werd voor het eerst gesynthetiseerd door het Duitse farmaceutische bedrijf Merck in 1912. Aanvankelijk was het niet bedoeld als psychoactieve drug, maar als tussenproduct in de ontwikkeling van andere medicijnen, met name voor bloedstolling. Merck patenteerde MDMA in 1914, maar het bleek niet nuttig voor deze toepassingen.
Pas in de jaren 1970 ontdekte chemicus Alexander Shulgin de psychoactieve eigenschappen van MDMA. Hij zag het potentieel ervan als hulpmiddel in de psychotherapie vanwege de empathische effecten, wat leidde tot experimenteel gebruik in therapeutische settings en later recreatief gebruik.
Effecten
MDMA beïnvloedt de hersenen door de activiteit van drie neurotransmitters te verhogen: serotonine, dopamine en norepinefrine. Dit leidt tot:
- Euforie: Intense gevoelens van geluk en welzijn.
- Verhoogde energie: Stimulatie die mensen actief houdt.
- Emotionele verbondenheid: Verhoogde empathie en verbondenheid met anderen.
- Veranderd waarnemingsvermogen: Veranderingen in de waarneming van tijd en zintuiglijke ervaringen.
Gebruik en Dosering
MDMA wordt meestal oraal ingenomen in de vorm van tabletten of capsules, maar kan ook worden gesnoven. De dosering varieert, met een typische dosis tussen de 50 en 150 milligram.
Risico’s
Hoewel sommige gebruikers MDMA als relatief veilig beschouwen in gecontroleerde hoeveelheden, brengt het aanzienlijke risico’s met zich mee:
- Korte termijn risico’s: Oververhitting, uitdroging en serotoninesyndroom, vooral in combinatie met andere stoffen.
- Psychologische effecten: Angst, paranoia en depressie, vooral na het afnemen van de effecten.
- Langdurige effecten: Mogelijke schade aan serotonine-neuronen, wat kan leiden tot geheugenproblemen, depressie en angst.
- Verslaving: Er bestaat een risico op misbruik, hoewel de verslavingspotentie lager is dan bij andere stimulerende middelen.
Legale Status
MDMA is geclassificeerd als een Schedule I gecontroleerde stof in veel landen, wat betekent dat het illegaal is om het te produceren, kopen, bezitten of distribueren zonder vergunning. In Nederland is MDMA een harddrug onder de Opiumwet.
Medisch Gebruik en Onderzoek
Er is groeiende interesse in MDMA voor de behandeling van psychische aandoeningen, zoals PTSS. Klinische studies hebben veelbelovende resultaten laten zien, maar het onderzoek is nog in een experimentele fase.
Conclusie
MDMA, oorspronkelijk gesynthetiseerd voor farmaceutisch onderzoek, is bekend geworden door zijn psychoactieve eigenschappen. Het gebruik ervan is populair, maar het brengt aanzienlijke risico’s met zich mee, vooral bij frequent of onverantwoord gebruik. De productie van MDMA is een geavanceerd en gevaarlijk proces dat illegaal is in de meeste landen.