Als je vanaf de weg naar een gebouw kijkt, kun je zeggen: dat ziet er goed uit! Niets meer aan doen! Hooguit nog enkele aanpassingen aan de tuin er omheen. Je kijkt niet naar de constructie van het gebouw en of er wel vloeren, trappen en liften aanwezig zijn. En of het überhaupt leefbaar is.
Zo ziet onze minister het zorgstelsel. Het staat, dus we borduren daarop verder. Niets meer aan de inhoud doen! Er ontstaat nu symptoombestrijding op symptoombestrijding, terwijl men ziet, dat het niet goed gaat.
Je kunt nu wel stellen dat Nederland de beste zorg biedt van Europa, maar dat is wel aan de zorgverleners (artsen, verpleegkundigen, eerste lijn, etc) te danken, niet aan de minister of VWS of haar tientallen advies, automatisering- en consultancyclubs en zeker niet aan de zorgverzekeraars. Het is ook bekend, dat we, volgens de OESO, op de VS na, op basis van het BBP voor de zorg het duurste land ter wereld zijn.
Iedere motie, die enige verbetering zou kunnen aanbrengen in het zorgstelsel, wordt door de minister of haar coalitiepartners zondermeer de grond ingestampt.
Als je enige kennis hebt hoe het systeem nu in elkaar steekt en je denkt logisch na, dan valt je op dat hier sprake is van een enorm bord voor de kop. Iemand die het niet wil begrijpen! Of een enorme kokervisie, gericht op positieve resultaten van commerciële bedrijven, zoals zorgverzekeraars. Een logischer oorzaak zou kunnen zijn, dat je een partijgenoot niet laat vallen, die als minister, dit zorgstelsel in 2005 heeft ingevoerd!
In en in triest, dat men zich zo laat leiden. En dat voor een gehele bevolking, die een verplichte basisverzekering door de strot geduwd krijgt. Een verplichte basisverzekering, die uit 70 verschillende polissen bestaat!
Wat zit daar achter?