Zou u een nota betalen die in wartaal is opgesteld? Nee toch? De zorgverzekeraars doen het klakkeloos.
Managementgebrabbel
Af en toe komt zo’n nota boven water, omdat de verzekeraar die doorstuurt naar de verzekerde omdat hij zijn eigen risico nog niet heeft opgesoupeerd.
Als je de verzekeraar belt om uitleg over de nota, omdat je ervan uitgaat dat die nota in vaktaal is opgesteld en door vakdeskundigen vertaald kan worden in normale mensentaal, begint het pingpongen. Om een lang verhaal kort te maken, ook die jongens en meisjes van de verzekeraar kunnen je geen steek verder helpen bij het vertalen van de wartaal en ze verwijzen je naar de afdeling facturering van het ziekenhuis.
Voor je de kans grijpt bij het ziekenhuis, krap je je eens achter de oren en vraag je je af wat die harde werkers in die verzekeringspaleizen eigenlijk met je verzekeringspenningen uitspoken, zeker omdat ze het zelf ook niet blijken te weten. Je leest wel eens dat ze afspraken met ziekenhuizen maken over de prijs en de kwaliteit van de zorg en dat ze dat niet doen als zo’n ziekenhuis zich niet houdt aan hun eisen. Die eisen zouden gaan over kwaliteit en prijs. Ja denk je dan, mooie managementgebrabbel, maar je moet toch eerst weten wat en hoe die ziekenhuizen het doen? En dat kunnen ze je niet vertellen!
Ook de afdeling facturering van het ziekenhuis kan je niet veel verder helpen. Ze komen met termen aan als DBC, DOT, adds-on, dure medicatie en lekenvertaling. Nog steeds heb je geen antwoord op de vraag waarvoor je betaalt en of dat terecht is. Op den duur betaal je de nota. En dat moet je niet doen!
Van DBC naar DOT
Het probleem van de wartaalnota ligt bij de overheid, de Wetenschappelijke verenigingen en de zorgverzekeraars die in de jaren 90 van de vorige eeuw gezamenlijk gestart zijn met de ontwikkeling van de Diagnose Behandel Combinatie (DBC) als factuurvehikel. Het is per 2005 in de ziekenhuizen ingevoerd. De gegevens waaruit de DBC is opgebouwd, en dan met name de diagnose- en verrichtinggegevens, sluiten niet aan bij de medische terminologie, zeg maar de vaktaal, van de medisch specialist. In het dossier registreert de medisch specialist je diagnose en je verrichting en die gegevens wijken mijlen ver af van de taal waarin de nota wordt opgesteld.
Een doorsnee ziekenhuis kent al snel circa 15.000 referentiediagnosen en de DBC telt slechts 2411 diagnoseomschrijvingen. In 2012 heeft de DBC een belangrijke aanpassing ondergaan en is het DOT (DBC’s op weg naar Transparantie) geworden. In het kort komt het erop neer dat de tekst die al niet zelfverklarend was nog eens omgezet wordt en steeds verder af komt te staan van de werkelijkheid. Een puur Nederlands probleem omdat, het is al genoemd, de overheid ,de Wetenschappelijke Verenigingen en de Zorgverzekeraars hebben besloten tot het ontwerp van het factuurvehikel naast de zelfverklarende medische registraties die al lang bestaan en overal ter wereld hun nut in het factureren van de zorg hebben bewezen.
Oplossing
En de patiënt die zo’n wartaalnota krijgt? De nota terugsturen naar de zorgverzekeraar en vragen om een deugdelijke vertaling. Tegelijk een kopie van je dossier opvragen bij de behandelend specialist en de teksten in nota en dossier goed met elkaar vergelijken. Net zo lang doorgaan bij de verzekeraar tot de teksten vergelijkbaar zijn en de nota met de werkelijkheid overeenstemt. Kost je wat werk, OK, maar zeker een hoop actie bij de zorgverzekeraars en ziekenhuizen, die actief hebben meegewerkt aan dit gedrocht.