Op 21 januari 2014 publiceerde het NRC een artikel met als kop: “Tarieven in de zorg voortaan openbaar; de patiënt kan vergelijken”’. Ook publiceert DBC-onderhoud tarieven op zijn website. De reactie van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) liet niet lang op zich wachten. Hieruit wordt weer duidelijk, dat men de patiënt niet serieus neemt.
Reactie van het NVZ op gepubliceerde tarieven
De prijzen die vanmiddag in het NRC zijn gepubliceerd zijn oude tarieven (2012). Het gaat om indicaties en gemiddelden. De contracttarieven over 2014 zijn niet openbaar.
Ziekenhuizen zijn voor transparantie en werken samen met veldpartijen om prijsindicaties en ziekenhuisnota’s duidelijker te maken. De tarieven, gepubliceerd op de website van DBC-onderhoud en in het NRC geven een schijnzekerheid. Het blijft daarom voor patiënten verstandig om met de zorgverzekeraar te bellen voor polisvoorwaarden, eigen risico en een reële prijsindicatie.
De huidige (2014) prijzen, die ziekenhuizen en zorgverzekeraars met elkaar hebben uitonderhandeld, zijn niet openbaar. Het is dus geen keuze-informatie.
Patiënt centraal?
Een dergelijk stupide bericht maakt me nu boos! De NVZ en mist, het is precies hetzelfde: het beneemt je het zicht! Hoe krijgen ze het voor elkaar om zo’n gebrabbel op papier te krijgen? Wat ze bedoelen zeggen ze niet: de patiënt hoeft niet te weten wat z’n zorg kost. En daar slaan ze de plank mis, helemaal mis.
De patiënt betaalt premie, eigen risico en soms ook nog een eigen bijdrage. Voordat de patiënt een behandeling laat uitvoeren door een ziekenhuis heeft hij gewoonweg het recht de behandeling, de alternatieven en de kosten ervan te kennen. Kosten die hij ook nog eens moet kunnen vergelijken om keuzes over behandeling en ziekenhuis te kunnen maken. Het is zijn basisrecht op informatie over zijn behandeling. Zonder informatie is er geen enkele sprake van communicatie. En zonder communicatie kan de patiënt nooit of te nimmer centraal staan.
Dat recht is hem dus met één pennenstreek door een ondermaatse communicatiemedewerker ontnomen. Pecunia non olet: het motto van zorgverzekeraars en ziekenhuiskoepels. Ze hebben het ook nog aangevuld met: Wat niet weet, wat niet deert! Of: hoe ver kan je gaan met het schofferen van patiënten?