Een stukje historie
Iedereen in de ziekenhuiszorg kent de Landelijke Medische Registratie (LMR). In 1963 ingevoerd en beheerd door de toenmalige Stichting Medische Registratie (SMR). De rechtsopvolger was de SIG (Stichting Informatiecentrum voor de Gezondheidszorg), die de LMR, die ondertussen digitaal geworden was, uitvoerde. De SIG ging op in Prismant en ook dat instituut verwerkte de LMR gegevens voor de Nederlandse ziekenhuizen.
In de eerste decade van deze eeuw besloten de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) en de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU), dat Prismant niet langer de verwerking van de LMR-gegevens voor zijn rekening moest nemen. Hun belangrijkste argumenten waren de kosten en het feit dat Prismant, kosteloos, van de gegevens gebruikmaakte bij hun consultancy.
DHD en Tieto (officieel TietoEnator Corporation)
In 2007 richtten de NVZ en de NFU samen Dutch Hospital Data (DHD) op en de verwerking van de LMR-gegevens werd uitbesteed aan Tieto, een Fins ICT-bedrijf. Tegen het einde van de eerste decade van de 21e eeuw startte Tieto met de voorbereidingen voor de invoeringen van de ICD-10 en de Landelijke Basisregistratie Ziekenhuiszorg (LBZ) per 2013. De LBZ is de opvolger van de LMR en gebaseerd op een internationaal gebruikte basisset van ziekenhuizen. Om de invoering van de LBZ niet parallel met het project ‘DBC op weg naar transparantie’ (DOT) te laten lopen werd besloten tot uitstel van de invoering van de LBZ tot 2014.
DHD, BrightOne en nu Deutsche Telekom
In de loop van 2012 verkocht Tieto de zorgtak aan brightONE Healthcare Solutions BV. De verwerking van de LMR ging over naar BrightONE en het nam in opdracht van DHD de technische voorbereiding voor de ICD-10 en het verwerken van de gegevens uit de LBZ voor zijn rekening.
De LBZ heeft per 1 januari 2014 de LMR in de Nederlandse ziekenhuizen vervangen. En de gezondheidszorgactiviteiten van brightONE zijn in Nederland, Duitsland en India overgenomen door T-Systems International GMBH., een dochteronderneming van de Deutsche Telekom AG.
Zorgdata, het nieuwe kapitaal
Deutsche Telekom ziet brood in de zorg en zeker niet alleen in de verwerking van de landelijke registratie. Naast de forse betaling, die de ziekenhuizen hiervoor moeten ophoesten als abonnementskosten bij DHD, zit er toch echt wel meer achter. In Europa wint de uniforme registratie van de ziekenhuiszorg met internationale classificaties in een gestandaardiseerd minimale dataset snel aan terrein. Het is het voorstadium van de Europese verplichting daartoe. Die verplichting zal met de komst van de ICD-11 (International Classification of Diseases, version 11) rond 2018 zijn beslag krijgen. Dat opent heel wat perspectieven tot het internationaal vermarkten van de registratiegegevens uit de ziekenhuisregistraties.
Dat kan niet?
O, ja wel hoor! In de eerste plaats zijn de gegevens niet direct tot de patiënt te herleiden en op de tweede plaats is het eigendomsrecht van registratiegegevens gewoonweg heel slecht geregeld, als het al geregeld is!
Ook de koppeling met zorggegevens die uit andere bronnen dan de minimale dataset afkomstig zijn, is in principe een fluitje van een cent. De registraties bevat namelijk tal van ‘key data’, waarop gematched wordt. Een succespercentage, dat ver boven de 95% ligt is zonder meer realistisch.
Het resultaat is bigdata dat een kapitaal voor het uitvoerend ICT-bedrijf vertegenwoordigt, omdat het ondermeer gebruikt zal worden door beleidsmakers, onderzoekers en de farmaceutische industrie.
Hebben de Nederlandse ziekenhuizen en hun koepels weer eens zitten slapen en gaat een slim ICT-bedrijf met het idee en de opbrengst lopen?
Kunnen de koepels van de ziekenhuizen en DHD werkelijk niet beter? Wordt het niet eens tijd dat zorgverzekeraars en patiënten hen ter verantwoording roepen?
Lees hierover ook het bericht in the Guardian van zondag 19 januari 2014.