Chronische vermoeidheidssyndroom (CVS) is een aandoening die wordt gekenmerkt door extreme vermoeidheid of vermoeidheid die niet met rust wordt opgelost en niet kan worden verklaard door een onderliggende medische aandoening. CVS kan ook worden aangeduid als myalgische encefalomyelitis (ME) of systematische inspannings intolerantie ziekte.
Wat is chronisch vermoeidheidssyndroom?
De oorzaken van CVS zijn niet bekend. Sommige theorieën spreken over een virusinfectie, psychologische stress of een combinatie van deze factoren. Omdat er geen enkele oorzaak is te vinden en omdat veel andere aandoeningen soortgelijke symptomen hebben, is CVS moeilijk te diagnosticeren. Er bestaan geen testen voor CVS, dus de arts zal andere oorzaken van vermoeidheid moeten uitsluiten.
Terwijl CVS in het verleden een controversiële diagnose is, wordt het nu algemeen aanvaard als een echte medische aandoening. CVS kan iedereen overkomen, hoewel het meest voorkomt bij vrouwen tussen de 40 en 50 jaar. Er bestaat nog geen behandeling, dus de behandeling voor CVS richt zich voornamelijk op het verlichten van symptomen. In Nederland valt CVS onder de noemer van SOLK (Somatisch Onverklaarbare Lichamelijke Klachten) en is niet erkend.
Wat veroorzaakt CVS?
De oorzaak van CVS is onbekend. Onderzoekers speculeren dat virussen, een verzwakt immuunsysteem, stress en hormonale onevenwichtigheden allemaal bijdragen aan de factoren. Er wordt ook mogelijk geacht, dat bij sommigen genetisch is bepaald om CVS te ontwikkelen.
Hoewel CVS zich soms kan ontwikkelen na een virale infectie, is er geen enkel type infectie gevonden die CVS veroorzaakt. Sommige virusinfecties die zijn onderzocht in relatie tot CVS omvatten Epstein-Barr virus (EBV), menselijk herpesvirus 6 , Ross River virus (RRV) en Rubella (rodehond). Infecties veroorzaakt door bacteriën, waaronder Coxiella burnetii en mycoplasma , zijn ook onderzocht in relatie tot CVS.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in de VS veronderstellen dat CVS het eindstadium van meerdere verschillende factoren kan zijn. In feite ontwikkelt ongeveer 10 procent van de mensen met Epstein-Barr-virus, Ross River-virus en Coxiella burnetii een aandoening die voldoet aan de criteria voor een CVS-diagnose. Bovendien hebben, volgens de CDC, degenen die ernstige symptomen hebben gehad bij één van deze drie infecties, een hoger risico op het later ontwikkelen van chronisch vermoeidheidssyndroom.
Mensen met CVS hebben soms een verzwakt immuunsysteem, maar artsen weten niet of dit de oorzaak is om de ziekte te veroorzaken. Daarnaast hebben mensen met CVS soms abnormale hormoonwaarden, maar artsen hebben nog niet geconcludeerd of dit significant is.
Risicofactoren voor CVS
CVS is het meest voorkomend bij mensen in de leeftijd van 40 en 50. Geslacht speelt ook een belangrijke rol in CVS, aangezien vrouwen minstens twee keer zoveel kans hebben op het ontwikkelen van CVS dan mannen. Genetische predispositie, allergieën, stress en milieufactoren kunnen ook het risico verhogen.
Wat zijn symptomen van CVS?
De symptomen van CVS hangen af van het individu en de ernst van de aandoening. Het meest voorkomende symptoom is vermoeidheid, die ernstig genoeg is om de dagelijkse activiteiten te beïnvloeden. Voor de diagnose van CVS moet de vermoeidheid minstens zes maanden duren en kan het niet met bedrust worden genezen. Daarnaast moet men minstens vier andere symptomen hebben, zoals::
- verlies van geheugen of concentratie;
- oververmoeid, ook na nachtrust;
- chronische slapeloosheid (en andere slaapstoornissen);
- spierpijn;
- veel last van hoofdpijn;
- gewrichtspijn zonder roodheid of zwelling;
- vaak zere keel;
- zachte en gezwollen lymfeklieren in de nek en oksels.
Men kan ook extreme vermoeidheid ervaren na lichamelijke of mentale activiteiten. Dit kan langer dan 24 uur na de activiteit duren.
Mensen worden soms geconfronteerd met CVS in cycli, met periodes van erger en dan weer minder. Symptomen kunnen soms zelfs volledig verdwijnen (remissie). Het is echter nog steeds mogelijk om later weer een terugval te krijgen. De cyclus van remissie en terugval kan het moeilijk maken om de symptomen terug te dringen.
Hoe wordt CVS gediagnosticeerd?
CVS is zeer moeilijk te diagnosticeren. Volgens het Amerikaanse Instituut voor Geneeskunde hebben tussen de 836.000 en 2.5 miljoen Amerikanen CVS, maar er wordt geschat dat 84 tot 91 procent nog moet worden gediagnosticeerd. Er zijn geen laboratoriumtesten om CVS te screenen voor CVS en de symptomen leiden vaak naar veel andere ziekten. Veel mensen met CVS hebben geen duidelijk ziektebeeld, dus artsen kunnen niet herkennen dat ze ziek zijn.
Om te kunnen worden gediagnosticeerd met CVS moet men minstens vier van de bovenstaande symptomen hebben. Er moet ook sprake zijn van ernstige, onverklaarbare vermoeidheid, die niet kan worden opgelost met bedrust. De vermoeidheid en andere symptomen moeten zes maanden of langer duren.
Het onderzoeken van andere mogelijke oorzaken van vermoeidheid is een belangrijk onderdeel van het diagnoseproces. Sommige aandoeningen waarvan de symptomen vergelijkbaar zijn met die van CVS omvatten:
- Ziekte van Pfeifer (klierkoorts);
- Ziekte van Lyme;
- multiple sclerose (MS);
- lupus (SLE);
- hypothyreoïdie (te snel werkende schildklier);
- fibromyalgie;
- zware depressieve stoornis.
Ook kan men symptomen van CVS ervaren bij ernstig obesitas, depressieve stoornissen of slaapstoornissen. De bijwerkingen van bepaalde geneesmiddelen, zoals antihistaminica en alcohol, kunnen ook CVS nabootsen.
Omdat de symptomen van CVS lijken op die van andere aandoeningen, is het belangrijk niet zelf te diagnosticeren en de arts te raadplegen.
Hoe wordt CVS behandeld?
Er is momenteel geen specifieke behandeling voor CVS. Elk getroffen persoon heeft verschillende symptomen en kan derhalve profiteren van verschillende soorten behandeling, gericht op het beheren van de ziekte en het verlichten van hun symptomen.
Veranderingen van levensstijl kunnen bijdragen om de symptomen te verminderen. Het beperken of stoppen met gebruik van cafeïne zal helpen om beter te kunnen slapen en slapeloosheid te verminderen. Ook zal nicotine- en alcoholgebruik sterk moeten worden beperkt. Het beste is om hetzelfde nachtritme aan te houden, zoals op hetzelfde tijdstip naar bed te gaan en iedere ochtend om dezelfde tijd op te staan.
Het is ook belangrijk om zich te onthouden van zware inspanningen. Teveel inspanning kan de symptomen verergeren en zware vermoeidheid veroorzaken. Vermijdt emotionele en lichamelijke stress. Neem de tijd om iedere dag te ontspannen of deel te nemen aan activiteiten waarbij men tot rust komt.
Medicijnen
Gewoonlijk kan geen medicatie alle symptomen behandelen. Ook de symptomen kunnen met de tijd veranderen. In veel gevallen kan CVS onderdeel van een depressie zijn en heeft men een antidepressivum nodig om het te bestrijden.
Als levensstijlveranderingen geen rustige nachtrust geven, kan de arts een slaaphulp voorstellen. Pijnverminderende medicatie kunnen ook helpen om pijn en gewrichtspijn, veroorzaakt door CVS, te behandelen.
Alternatief medicijn
Acupunctuur , tai chi, yoga en massage kunnen helpen om de pijn bij CVS te verlichten. Praat altijd met de arts, voordat wordt overgegaan op alternatieve of aanvullende behandelingen.
Wat zijn de verwachtingen op langere termijn?
Ondanks de toegenomen onderzoeksinspanningen blijft CVS een onbegrepen (SOLK) aandoening zonder genezing. Het beheersen van CVS kan daarom uitdagend zijn. Men moet waarschijnlijk de levensstijl veranderen ten behoeve van chronische vermoeidheid. Als gevolg daarvan kan men depressie, angst of sociaal isolatie ondervinden, waarbij sommige mensen baat hebben bij therapie.
CVS is bij ieder mens verschillend, dus het is belangrijk om met de arts te overleggen om een behandelingsplan op te stellen dat aan de persoonlijke behoeften voldoet. Veel mensen profiteren van het werken met een team van zorgverleners, waaronder artsen, therapeuten en revalidatiespecialisten.
Het is echter niet bekend hoeveel mensen herstellen van CVS.
Geef een reactie