De media staan bol met de proefballonnen die de zorgverzekeraars oplaten. Om er twee te noemen: de geplande afschaffing van de restitutiepolis en duizenden onnodig uitgevoerde operaties. Het afschaffen van de restitutiepolis koppelt de patiënt aan het ziekenhuis, waar zijn zorgverzekeraar een contract mee afsluit. Het inzicht ontbreekt of een operatie terecht is uitgevoerd en óf deze wel is uitgevoerd.
De restitutiepolis
Onder het mom van de kosten in de hand houden wil men de vrije artsenkeuze afschaffen. Zo ben je straks uren onderweg om het ziekenhuis van de zorgverzekeraar te bereiken. Dat wordt dus een dagje vrij nemen voor het consult, waar de arts vijf minuten aan mag besteden. Je werkgever staat echt niet te trappelen om je door te betalen terwijl je niets voor hem produceert. Trouwens als hij je wel zou doorbetalen, zou de winst die de zorgverzekeraar behaalt op macro-economisch niveau wel eens verlies kunnen betekenen.
Onnodige operaties
Dat was schrikken. Ben ik nu terecht of onterecht geopereerd? De zorgverzekeraar kan het niet vertellen, want die heeft natuurlijk geen inzage in mijn medisch dossier. En in dat medisch dossier, dat voor iedere buitenstaander gesloten blijft door het beroepsgeheim van mijn arts, staat waarom ik zo nodig geopereerd moest worden. Hoe komt de zorgverzekeraar dan aan die gegevens? Weten ze iets wat ik niet weet en hebben ze stiekem toch wat informatie over mij in hun databases gestopt?
Nee, zeggen ze, we doen dat op basis van vergelijkingen. Vergelijkingen? Waar vergelijken ze me mee? Natuurlijk kunnen ze mijn gegevens tegen gestandaardiseerde gegevens houden, maar welke gegevens hebben ze dan wel gebruikt? Hoe meer ik erover nadenk, hoe kriegeliger ik ervan word.
De volgende keer laat ik me maar in België opereren. Daar hebben de zorgverzekeraars helemaal geen probleem mee. En als ze dat wel hebben, moeten ze met een heel goede verklaring komen waarom ze zoveel miljoenen euro’s klakkeloos betalen om die 150.000 opnamen in de Belgische ziekenhuizen te betalen. Ben je tenminste niet onnodig geopereerd.
Wat wil de zorgverzekeraar werkelijk?
Proefballonnetjes hebben in de politiek en daartoe rekenen we ook de zorgverzekeraars als verlengstuk van VWS. Wat zou het doel zijn? Niet moeilijk als je de discussie volgt over het uit de hand lopen van de kosten van de zorg. De politiek heeft teveel uit handen gegeven. Bepaalde partijen, met name de VVD, laat de zorg graag over aan commerciële bedrijven, zoals zorgverzekeraars, waardoor de kosten de pan uitrijzen.
De overheid heeft er totaal geen controle meer over en iedere afspraak die ze met de zorg maken over de kostenontwikkeling wordt met voeten getreden. Het stereotype antwoord is: we kunnen niet anders, er is een groeiende vraag, die we moeten beantwoorden.
Dat is maar een deel van het verhaal. De OESO heeft immers becijferd dat Nederland het op één na duurste land voor zorg ter wereld is. Alleen de VS moeten we nog voor ons laten. Kenners van de ziekenhuiszorg weten je te vertellen dat het DBC/DOT factureringsysteem daar de reden van is en dat door het ontbreken van een goede medische registratie ieder inzicht in de feitelijk behandelde morbiditeit en dus de sturing, ontbreekt. Patiënten klagen dan ook niet voor niets over nota’s met onbegrijpelijke omschrijvingen.
Daarentegen staat de Nederlandse zorg op hoog niveau, ook tweede van de wereld. De zorg, die wordt verleend door de zorgverleners, waaraan we dit niveau ook aan te danken hebben.
Tot slot
Het doel van de ballonnetjes is dat de zorgverzekeraars grip krijgen op de ziekenhuizen. Vervolgens het bestuur van de ziekenhuizen buitenspel zetten, de medisch specialisten onder curatele en de zorgverzekeraars aan het roer. Zij gaan de inhoud van de zorg en de prijzen bepalen, die ze ervoor willen betalen. En dat er minder ziekenhuizen overblijven is colleteral damage.
Partijen als de VVD zullen ‘de ballonetjes’, dus de plannen van zorgverzekeraars steunen. Deze partij blijft ook vasthouden aan het zeer dubieuze en frauduleuze registratiesysteem DBC (Diagnose Behandel Combinatie). Sinds de invoering op 1 januari 2005 van deze systematiek zijn de zorgkosten verviervoudigd. Managements-, consultancy en adviesbureau verdienen hier vele malen meer aan dan de zorgverleners. Het liefst zien deze partijen, dat de gehele zorg wordt geregeld door een grote groep managers, gestationeerd in een duur pand aan de zuid-as van Amsterdam!
Geef een reactie