Menu

Een ziekenhuis dat failliet gaat, Nederland anno 2018!

Stel, je bent een vermogend persoon, zakelijk een genie en je hebt een zeer groot hart voor de medemens, een filantroop. Door de sluiting van het Slotervaart Ziekenhuis heb je zeer te doen met het personeel en de patiënten. Daarom heb je de ambitie om dit ziekenhuis te kopen en je wilt er een paradepaardje van maken. Je richt je volledig op de zorg en het zorgpersoneel. Je ontdoet de organisatie van allerlei buitensporigheden, brengt het management tot het minimum terug. Je ontzegt de toegang voor externe bureaus, adviseurs, consultants, etc. Kortom alles dat geen zorg levert en aan het kosteninfuus hangt, zeg je op.

Dan denk je, dit moet toch lukken? Helemaal fout!
De marktwerking binnen de zorg, dat de VVD en consorten maar blijft promoten, blijkt een groot fiasco! Er is namelijk nog een derde partij, die uitmaakt of jouw idee al dan niet succesvol zal zijn, de zorgverzekeraars. Zij bepalen het voortbestaan van jouw organisatie. Maak je teveel winst, dan worden de contracten beperkter; maak je verlies, dan ga je failliet. Een tussenweg is er niet!
Door dit absurde zorgstelsel, dat minister Hoogervorst (VVD) in 2005 heeft ingevoerd, heeft de overheid tegelijk de macht volledig uit handen gegeven aan de zorgverzekeraars, zij kregen een blanco cheque. De (rechtse) kabinetten en, met name VVD ministers, blijven dit steunen. Een terugweg is vrijwel onmogelijk, want er zal een flink afkoopbedrag voor de zorgverzekeraars op tafel moeten komen, dat de tien miljard euro ruim zal overschrijden.

Een tweede obstakel waar je mee te maken krijgt is de wijze, waarop je moet declareren, via de DBC’s (Diagnose Behandel Combinatie). Een afwijkend systeem van de landen om ons heen, duur en dat bovendien zeer fraudegevoelig genoemd mag worden. De tarieven die aan de DBC’s zijn gekoppeld, zijn niet in overleg met de zorgverleners berekend, nee die zijn door het management bepaald. Ook dit systeem is door voornoemde minister in de markt gezet.

Hoe kun je marktwerking hebben met deze twee knelpunten? Overigens hoe had men die marktwerking voorgesteld? Als er weinig maagoperaties worden gedaan, gaat de prijs dan omlaag, om meer ‘klanten’ te krijgen? Als er nierstenen moeten worden verwijderd, wordt tijdens een aanbieding dan de derde gratis gedaan. Aan die prijzen is niets te doen, die liggen vast binnen de DBC’s. Alleen bepaalt de zorgverzekeraar wát jij mag doen!

Het zou goed zijn als beleidsvoerders zelf eens een bedrijf opzetten en gaan runnen, dan zien ze dat dit een heel andere manier van denken (en werken) is! En dat men dit niet, hangend achter een bureau, allemaal maar even kan regelen!
Ik heb diep te doen met, en respect voor het medisch personeel van de failliete ziekenhuizen. Zij hebben zich een slag in de rondte gewerkt om het ziekenhuis van de ondergang te redden en staan nu per direct op straat. Respect, omdat zij, totdat de deuren definitief gesloten werden, hun taak blijven uitvoeren. Zelfs na het sluiten van de deuren hebben velen nog, zonder betaling, zorggedragen voor de afhandeling van de patiëntendossiers!
Ook de patiënten van de ziekenhuizen raken helaas hun vertrouwde omgeving en artsen kwijt.

En de Tweede Kamer las het en ging over tot de orde van de dag, de herfstvakantie!. Ondanks het verzoek van enkele partijen aan de Kamerleden om voor dit terug te komen van reces, vond men het de moeite niet waard om terug te keren, want ze hebben tenslotte maar 26 weken ‘reces/vakantie’ per jaar.

Om de ogen uit de kop te schamen!

Koos Dirkse