SARS (ernstig acuut respiratoir syndroom) wordt veroorzaakt door het SARS coronavirus, bekend als SARS-CoV. Coronavirussen veroorzaken gewoonlijk infecties bij zowel mensen als dieren. Er zijn twee zelfbeperkende SARS-uitbraken geweest, wat resulteerde in een zeer besmettelijke en potentieel levensbedreigende vorm van longontsteking. Beide vonden plaats tussen 2002 en 2004. Sinds 2004 zijn er geen gevallen van SARS meer ter wereld gemeld. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijft landen over de hele wereld controleren op ongebruikelijke ziekteactiviteit. Als er nog een SARS-uitbraak was, zou het mogelijk moeten zijn om de verspreiding van infecties te beperken.
De SARS-CoV pandemie
SARS is ontstaan in een medisch laboratorium in Foshan, China in 2002. Er wordt verondersteld dat een stam van het coronavirus meestal alleen in kleine zoogdieren wordt gemuteerd, waardoor het mensen kan infecteren.
De SARS-infectie verspreidde zich snel van China naar andere Aziatische landen. Er waren ook een klein aantal gevallen in verschillende andere landen, waaronder 4 in het VK, plus een significante uitbraak in Toronto, Canada.
De SARS-CoV pandemie werd uiteindelijk in juli 2003 onder controle gebracht, na een beleid van het isoleren van mensen die ervan worden verdacht en alle passagiers die per vliegtuig uit de getroffen landen reizen, te screenen op tekenen van de infectie.
het SARS-coronavirus is zeer besmettelijk. Tijdens de periode van infectie waren er 8.098 gemelde gevallen van SARS en 774 sterfgevallen. Dit betekent dat het virus ongeveer 1 op de 10 mensen die zijn geïnfecteerd heeft gedood. Vooral mensen ouder dan 65 jaar liepen risico, met meer dan de helft van degenen die aan de infectie stierven in deze leeftijdsgroep.
Virale mutaties
Zoals alle levende dingen veranderen en evolueren virussen voortdurend. Een mutatie is waar de genetische informatie die is opgeslagen in een organisme verandert.
Men denkt dat veel wereldwijde uitbraken van besmettelijke ziekten (pandemieën) in de recente geschiedenis zijn veroorzaakt door virussen die voorheen alleen bij dieren werden aangetroffen. Na mutatie konden de virussen mensen infecteren.
Voorbeelden van gemuteerde virussen zijn onder meer:
- SARS-coronavirus
- HIV – wordt beschouwd als een gemuteerde versie van een virus dat voorkomt bij apen
- Vogelgriep (vogelgriep) – een gemuteerde versie van een griepvirus dat bij vogels wordt aangetroffen
- Varkensgriep – een gemuteerde versie van een griepvirus dat vermoedelijk afkomstig is van varkens
Hoe SARS wordt verspreid
SARS is een virus in de lucht, wat betekent dat het op dezelfde manier wordt verspreid als verkoudheid en griep. Het SARS-virus wordt verspreid in kleine druppeltjes speeksel hoest of niesde in de lucht door een besmette persoon. Als iemand anders de druppels inademt, kunnen deze geïnfecteerd raken.
SARS kan ook indirect worden verspreid als een besmette persoon oppervlakken zoals deurgrepen met ongewassen handen aanraakt. Iemand die hetzelfde oppervlak aanraakt, kan ook besmet raken.
Het SARS-virus kan ook worden verspreid via de poep van een geïnfecteerde persoon. Als ze bijvoorbeeld hun handen niet goed wassen nadat ze naar het toilet zijn geweest, kunnen ze de infectie doorgeven aan anderen.
Uit gegevens van de SARS-pandemie van 2002 tot 2003 bleek dat mensen die samenwonen met of zorg dragen voor iemand met een bekende SARS-infectie het grootste risico liepen om de infectie zelf te ontwikkelen.
Symptomen van SARS
SARS heeft griepachtige symptomen die meestal 2 tot 7 dagen na infectie beginnen. Soms kan de tijd tussen het in contact komen met het virus en het begin van de symptomen (incubatietijd) maximaal 10 dagen zijn.
De symptomen van SARS zijn onder meer:
- een hoge temperatuur (koorts)
- extreme vermoeidheid (vermoeidheid)
- hoofdpijn
- rillingen
- spierpijn
- verlies van eetlust
- diarree
Na deze symptomen begint de infectie uw longen en luchtwegen (luchtwegen) te beïnvloeden, wat leidt tot extra symptomen, zoals:
- een droge hoest
- ademhalingsproblemen
- een toenemend gebrek aan zuurstof in het bloed, wat in de ernstigste gevallen fataal kan zijn
Behandeling voor SARS
Er is momenteel geen remedie voor SARS, maar onderzoek om een vaccin te vinden is aan de gang.
Een persoon die ervan wordt verdacht SARS te hebben, moet onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen en onder strikt toezicht worden geïsoleerd.
De behandeling is voornamelijk ondersteunend en kan omvatten:
- assisteren bij ademhalen met behulp van een beademingsapparaat om zuurstof te leveren
antibiotica om bacteriën te behandelen die longontsteking veroorzaken - antivirale geneesmiddelen
- hoge doses steroïden om zwelling in de longen te verminderen
Er is niet veel wetenschappelijk bewijs om aan te tonen dat deze behandelingen effectief zijn. Van het antivirale geneesmiddel ribavirine is bekend dat het niet effectief is bij de behandeling van SARS.
Voorkomen van de verspreiding van SARS
Reis niet naar delen van de wereld waar een ongecontroleerde SARS-uitbraak is.
Vermijd direct contact met mensen die het SARS-virus hebben tot minstens 10 dagen nadat hun symptomen zijn verdwenen, om uw risico op besmetting te verminderen.
Om verspreiding van de infectie te voorkomen, is het belangrijk om:
- Was uw handen grondig met een handwasmiddel op alcoholbasis
- Bedek je mond en neus als je niest of hoest
- Houdt afstand van elkaar, minimaal 1 meter!
- Vermijd het delen van eten, drinken en bestek
- Reinig oppervlakken regelmatig met desinfectiemiddel
In sommige situaties kan het passend zijn om handschoenen, mondkapjes en een bril te dragen om de verspreiding van SARS te helpen voorkomen.
Tot slot
Coronavirussen zijn als zevenblad in je tuin. Roei je dit niet tot de laatste vezel uit, dan komt het terug. Het gevaar bij coronavirussen is echter, dat ze voortdurend muteren. Als men denkt deze uit de wereld te hebben geholpen en er blijven enkele deeltjes achter, kan het in volle hevigheid de kop weer opsteken, vaak gemuteerd.
Nu is het meestal zo, dat als de crisis voorbij is, de ontwikkeling van een vaccin op een laag pitje komt te staan. Hoewel ik echter wel gevaar zie in het vaccineren van positief geteste personen, die een vaccin krijgen. Het virus zal vervolgens gaan muteren. De gevaccineerde personen blijven echter wel besmettelijk voor anderen!
Als dit virus ergens weer de kop zal opsteken zullen er, mede door het frequente reizen, zeer veel mensen wereldwijd getroffen kunnen worden. Een volgende keer zal dit besmettelijke virus dan ook wel eens zeer hard kunnen toeslaan en mogelijk leiden tot een pandemie. Met als gevolg: geen (preventief) vaccin, een groot tekort aan antivirale (hulp)middelen en, bij zeer zware besmettingen, problemen met de zorgcapaciteit! De gevolgen zullen desastreus zijn met zeer veel slachtoffers!