In de strijd tegen het zeer besmettelijke coronavirus, dat al duizenden doden in Nederland heeft geëist, is de aanpak groots. De regering laat zich dagelijks informeren door het RIVM en besluiten worden genomen op advies van het Outbreak Management Team (OMT). Dagelijks worden er door de media gegevens verstrekt over het aantal opnamen in ziekenhuizen, Intensive Care’s en het aantal doden die het virus de afgelopen vierentwintig uur heeft veroorzaakt. Maar is de aanpak wel optimaal?
Beleid
Het lot van de patiënten ligt in handen van de zorgverleners, die zich boven normaal inzetten om deze mensen te behandelen. Zij lopen grote risico’s voor besmetting. Nu valt het op, dat deze behandelaars en onderzoekers slechts matig beschermd worden. Velen lopen zonder mondkapje, omdat hieraan een groot tekort is en de handschoenen moeten meerdere keren per dag gewassen worden, omdat deze beperkt voorradig zijn.
Wat nog belangrijker is, dat de zorgverleners amper getest worden op Covid-19. Volgens de regering is dit niet direct noodzakelijk, als er geen koorts is. Bovendien is er een schrijnend tekort aan testmateriaal. In omringende landen worden, zeker de zorgverleners, getest.
In Nederlanden zijn er tientallen laboratoria beschikbaar, waar covid-19 testen kunnen worden uitgevoerd. Deze testen worden echter in een beperkt aantal laboratoria gedaan. Op de rest wordt geen aanspraak gedaan.
Bescherming tegen coronavirus
Zoals de media dagelijks melden is de situatie in verpleeg- en zorgcentra alarmerend. Er mag geen bezoek komen en het aantal doden door het coronavirus is schrikbarend. Bij sommige verpleeghuizen is het aantal bewoners dusdanig verminderd, dat de vrijgekomen ruimten zullen worden gebruikt om de patiënten, die het virus overleefd hebben, te kunnen revalideren.
Naast gezichtsmaskers, handschoenen, vele malen handen wassen, ontsmetten en zoveel mogelijk minimaal anderhalve meter afstand in acht te nemen, is er nog een aspect dat veel hoger op de prioriteiten lijst geplaatst moet worden, namelijk testen. Het maximum aan capaciteit moet worden ingezet en zo nodig opschalen. Dit moet gebeuren voor zowel het personeel als de bewoners. Hierdoor kunnen besmette personen sneller geïsoleerd en behandeld worden.
Testlaboratoria
De testen, die worden gedaan worden betaald door de zorgverzekeraars. Aan deze testen zijn kosten verbonden. Daarnaast, en dat heb ik uit betrouwbare bron, worden er bedragen aan commissie uitbetaald. Erkende, grote laboratoria, die certificaten bezitten, kunnen duizenden testen per dag uitvoeren met binnen 24 uur de uitslag. De testen die zij uitvoeren zijn ook stukken goedkoper dan die nu worden uitgevoerd.
Zij krijgen geen toestemming om die tests te doen, omdat onder meer de GGD dit het liefst zelf in de hand wil houden. Opzienbarend is ook, dat mensen, die de tests verdelen onder bovengenoemde laboratoria soms ook op hoog niveau werkzaam zijn in deze ‘GGD’-laboratoria.
Ook al zijn laboratoria door het RIVM goedgekeurd en hebben zij dagelijks grote hoeveelheden testen beschikbaar, er wordt niets door de GGD’s aan hen doorverwezen. GGD’s zijn van oudsher vaak verbonden aan ziekenhuislaboratoria, die maar heel beperkte of zelfs géén testcapaciteit hebben. Opzienbarend is ook, dat mensen, die de tests zouden moeten verdelen onder bovengenoemde laboratoria soms ook op hoog niveau werkzaam zijn in deze ‘GGD’-laboratoria. Als dat de reden is dat het beschikbare volume aan tests niet optimaal gebruikt wordt, zijn er mensen die letterlijk bloed aan de handen hebben, bloed dat ze hun hele leven er niet meer van af kunnen krijgen!
Tot slot
Ook hier is geld weer een hoofdzaak. Mensenlevens moeten het onderspit delven voor het grote geld. Personen die hiervoor bewijs kunnen leveren zijn bij mij bekend en zouden het graag in breed publiek bekend willen maken en het willen verantwoorden.
Dit artikel in PDF-format kunt u hier downloaden.