Lachgas is een inhalatiemiddel dat in verschillende gangbare huishoudelijke producten wordt aangetroffen. Het misbruikpotentieel van lachgas is zeer hoog en kan bij langdurig misbruik leiden tot diverse nadelige en zelfs permanente gezondheidseffecten. Lachgas is verslavend!
Lachgas
Lachgas, in scheikundige term distikstofmonoxide (N2O), behoort tot een klasse van recreatieve drugs, die bekend staat als inhaleermiddelen. Deze kunnen gevaarlijk zijn, omdat ze vaak worden aangetroffen in produkten thuis of op het werk. Omdat inhaleermiddelen vaak voorkomen in stoffen, die gemakkelijk bij de hand zijn, realiseren veel mensen zich misschien niet dat ze gevaarlijk zijn of gemakkelijk worden misbruikt. Ze kunnen ook vaker worden misbruikt door jongere mensen, kinderen en adolescenten.
Inhaleermiddelen zijn de enige klasse van middelen, die meer worden misbruikt door jongere dan door oudere tieners en zijn één van de weinige geneesmiddelenklassen, die zelden op een andere manier dan via inhalatie worden toegediend.
Wat is lachgas?
Distikstofmonoxide is een kleurloos, onbrandbaar gas met een zoete geur. Het wordt gewoonlijk “lachgas” genoemd en kan door tandartsen of artsen worden gebruikt tijdens procedures of operaties. Lachgas heeft echter ook andere toepassingen. Het wordt gebruikt op niet-medische manieren, zoals in de autorace-industrie en voor voedselverwerking.
Van de gassen die via inademing worden misbruikt, wordt distikstofmonoxide het meest misbruikt, doordat het in veel huishoudelijke producten wordt aangetroffen. Dit kunnen spuitbussen slagroom zijn, producten die voor autoraces worden gebruikt, zoals producten die het octaangehalte verhogen, en andere spuitbussen.
Inzicht In lachgasmisbruik
Vanwege de verscheidenheid aan toepassingen voor lachgas, is het gemakkelijk verkrijgbaar, waardoor het een hoog risico op misbruik vormt. Omdat het een gasvormige stof is, wordt lachgas misbruikt door inademing, gewoonlijk ‘puffen’ genoemd. Misbruik of snuiven van een inhalatiemiddel verwijst naar het opzettelijk inademen van de dampen van een stof met als doel ‘high’ te worden.
Bijwerkingen van lachgasmisbruik
Zoals het geval is met misbruik van veel inhalatiemiddelen, kan misbruik van distikstofmonoxide onthutsende effecten hebben op de gezondheid, zowel op korte als op lange termijn.
Korte termijn effecten van lachgas kunnen zijn:
- wanen
- duizeligheid
- hoofdpijn
- slaperigheid
- euforie
- licht gevoel in het hoofd
- hallucinaties
- gebrek aan coördinatie
- onduidelijke spraak
Lange termijneffecten van distikstofoxide kan omvatten:
- hersenschade
- beenmergschade
- hartschade
- nierschade
- leverschade
- longschade
- hypoxie: een aandoening die optreedt wanneer er niet voldoende zuurstof de weefsels van een persoon bereikt
- vitamine B12-tekort, wat kan leiden tot zenuwbeschadiging
- afhankelijkheid
Kunnen mensen verslaafd raken aan lachgas?
Het is zeldzaam om verslaafd te raken aan inhalatiemiddelen, maar het kan zeker gebeuren. Dit kan gedeeltelijk zijn omdat distikstofmonoxide, zoals veel inhalatiemiddelen, extreem gevaarlijk kan zijn om meerdere keren te misbruiken. Degenen die inhaleermiddelen misbruiken, overweldigende aandrang krijgen om ze te blijven misbruiken zijn op weg om verslaafd te worden. Bij een poging om het misbruik te stoppen, of wanneer een persoon geen toegang meer heeft tot de inhalator, kan hij of zij ook ontwenningsverschijnselen ervaren.
Tekenen van lachgasverslaving
Twee van de grootste tekenen van een verslaving zijn het vormen van een tolerantie voor de stof (meer van de stof nodig hebben om hetzelfde effect te bereiken) en het ervaren van zich ‘rot’ voelen, wanneer het niet wordt ingenomen. Andere tekenen van verslaving kunnen zijn: zich terugtrekken van vrienden en familie, niet deelnemen aan activiteiten die normaal gesproken belangrijk voor een persoon zijn, of risicovol gedrag vertonen om de stof te verkrijgen of te misbruiken. Enkele van de meest voorkomende ontwenningsverschijnselen die verband houden met lachgas zijn:
- agitatie (sterke rusteloosheid)
- rillingen
- stuiptrekkingen
- extreem zweten
- hoofdpijn
- spierkrampen
- trillingen
Risico’s van lachgasverslaving
Een van de grootste gevaren van lachgasmisbruik en -verslaving is dat veel mensen zich niet bewust zijn van de risico’s die eraan verbonden zijn, vooral jonge mensen. Veel ouders tasten in het duister over de populariteit en gevaren van inhalatie.
Het zijn meestal jongere mensen die het meeste risico lopen. Inhalatiemiddelen zijn goedkoop, gemakkelijk te verkrijgen en kunnen één van de gemakkelijkste manieren om high te worden en één van de meest misbruikte stoffen die het zijn. Ze worden net zo zwaar misbruikt als marihuana en zijn misschien wel veel gevaarlijker.
Inhalatiemiddelen zijn gevaarlijk omdat ze hetzelfde effect hebben als anesthetica, ze vertragen de lichaamsfunctie. Zoals bij veel stoffen, hangt het effect van inhaleermiddelen af van de persoon die ze gebruikt. Een persoon kan een verminderde functie, gebrek aan of verminderde remming ervaren, of zelfs flauwvallen (het bewustzijn verliezen).
Misschien is één van de grootste risico’s die gepaard gaan met misbruik en verslaving van inhaleermiddelen een aandoening die Sudden ‘Sniffing Death Syndrome’ wordt genoemd. Dit betekent, dat de gebruiker van een met lachgas gevulde inhalator, plotseling kan overlijden.
Wie loopt het risico op een lachgasverslaving?
Niemand is vrijgesteld van het risico op verslaving. Daarom is het voorkomen van misbruik zo belangrijk. Misbruik van distikstofmonoxide en de daaropvolgende verslaving komen echter het meest voor bij adolescenten, vooral jongere tieners. Waarschijnlijk gebruiken één op de vijf studenten inhaleermiddelen.
Behandeling van lachgasverslaving
Hoewel vroege preventie misschien wel de zekerste methode is om misbruik en verslaving te voorkomen, kan behandeling nodig zijn voor degenen die al verslaafd zijn aan distikstofmonoxide. Wanneer je je echter realiseert dat iemand verslaafd is, is het belangrijk om kalm te blijven, vooral als je tot dit besef komt terwijl de persoon high is.
Mensen die veel inhalatiemiddelen gebruiken en geïrriteerd raken, kunnen hallucinaties krijgen, gewelddadige uitbarstingen krijgen of, in extreme gevallen, een hartstoornis ondergaan die fataal kan zijn. De behandeling kan beginnen, nadat een persoon de nodige medische zorg heeft gekregen, indien nodig.
Intramurale revalidatiecentra
Deze kunnen professionele ondersteuning en zorg bieden. Voor sommigen vereist verslaving mogelijk meer dan ambulante begeleiding. Revalidatiecentra kunnen dat verschil maken, en de gebruiker in contact brengen met enkele van de meest effectieve revalidatiecentra. Verslaafde personen kunnen medicatie, gedragstherapie, groeps- of individuele begeleiding of andere behandelmethoden nodig hebben. Sommige, alle of een combinatie van deze methoden zijn te ondergaan in revalidatiecentra.
Aangezien jongeren het meest worden getroffen door misbruik van en verslaving aan lachgas, is preventie de sleutel om jongeren ervan te weerhouden van enkele van de ernstigere langetermijneffecten van misbruik of overdosering.