Kwikvergiftiging is het gevolg van blootstelling aan te veel kwik, hetzij via het dieet of het milieu. Kwik is een zwaar metaal dat zeer giftig is voor de mens. Het consumeren van voedsel dat kwik bevat, is de meest voorkomende oorzaak van kwikvergiftiging. Kwikvergiftiging kan ernstige symptomen veroorzaken en het lichaam onnodig in gevaar brengen. Een persoon kan kwikvergiftiging helpen voorkomen door veranderingen aan te brengen in hun dieet en omgeving die de blootstelling aan het giftige metaal beperken.
Wat is kwikvergiftiging?
Kwik is een natuurlijk voorkomend metaal dat in veel alledaagse producten voorkomt, zij het in kleine hoeveelheden. Hoewel deze beperkte blootstelling meestal als veilig wordt beschouwd, is een opeenhoping van kwik zeer gevaarlijk. Kwik is een vloeistof die bij kamertemperatuur verdampt en gemakkelijk in de lucht eromheen. Het is vaak een bijproduct van industriële processen, zoals het verbranden van kolen voor stroom. Verdampt kwik kan zijn weg vinden via de regen, de bodem en het water, waar het een risico vormt voor planten, dieren en mensen.
Inname of in contact komen met te veel kwik kan symptomen van kwikvergiftiging veroorzaken.
Symptomen en vroege tekenen
Kwik kan het zenuwstelsel beïnvloeden, wat leidt tot neurologische symptomen zoals:
- nervositeit of angst
- prikkelbaarheid of stemmingswisselingen
- gevoelloosheid
- geheugenproblemen
- depressie
- fysieke tremoren
Naarmate het gehalte van kwik in het lichaam stijgt, zullen er meer symptomen verschijnen. Deze symptomen kunnen variëren, afhankelijk van de leeftijd en blootstellingsniveaus van een persoon. Volwassenen met kwikvergiftiging kunnen symptomen ervaren zoals:
- spierzwakte
- metaalachtige smaak in de mond
- misselijkheid en braken
- gebrek aan motoriek of ongecoördineerd gevoel
- geen gevoel in de handen, het gezicht of andere gebieden
- moeite met ademhalen
- moeite met lopen of rechtop staan
Kwik kan ook de vroege ontwikkeling van een kind beïnvloeden. Kinderen met kwikvergiftiging kunnen symptomen vertonen zoals:
- verminderde motoriek
- problemen op te lossen
- moeilijkheden bij het leren spreken of begrijpen van taal
- problemen met hand-oogcoördinatie
- zich fysiek niet bewust zijn van hun omgeving
Kwikvergiftiging heeft de neiging zich langzaam te ontwikkelen in de loop van de tijd als een persoon vaak in contact komt met kwik. In sommige gevallen komt kwikvergiftiging echter snel op en wordt het geassocieerd met een specifiek incident. Iedereen die een plotseling begin van kwikvergiftiging symptomen ervaart, moet een arts of gifbestrijding bellen.
Complicaties op lange termijn
Blootstelling aan hoge niveaus van kwik kan een persoon ook in gevaar brengen voor complicaties op de lange termijn, waaronder:
Neurologische schade
Hoge niveaus van kwik in het bloed kunnen een persoon in gevaar brengen voor langdurige neurologische schade. Deze effecten kunnen zich meer voordoen bij kinderen die nog in ontwikkeling zijn. Een onderzoek wees uit dat veel incidenten van kwikvergiftiging hebben geleid tot langdurige zenuwbeschadiging, die kan leiden tot:
-
- intelligentiestoornissen en een laag IQ
- langzame reflexen
- beschadigde motoriek
- verlamming
- gevoelloosheid
- problemen met geheugen en concentratie
- symptomen van ADHD
- reproductieve effecten
Kwikvergiftiging vormt ook een risico voor het voortplantingssysteem. Het kan een verminderd aantal zaadcellen of verminderde vruchtbaarheid veroorzaken en kan ook problemen met de foetus veroorzaken. Mogelijke effecten van kwikvergiftiging zijn misvorming en een verminderde overlevingskans van de foetus en verminderde groei en grootte van de pasgeborene bij de geboorte.
Cardiovasculaire risico’s
Kwik helpt de accumulatie van vrije radicalen in het lichaam te bevorderen, waardoor de cellen het risico lopen op schade. Dit kan leiden tot een verhoogd risico op hartproblemen, waaronder een hartaanval en coronaire hartziekten.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van kwikvergiftiging is het eten van zeevruchten, maar mensen kunnen kwikvergiftiging ook krijgen van industriële verwerking, thermometers en bloeddrukmachines, tandheelkundig werk en oude verven.
Kwikvergiftiging door zeevruchten
Het eten van zeevruchten die besmet zijn met kwik is één van de meest voorkomende manieren waarop mensen kwik in hun lichaam accumuleren. Het kwik in zeevruchten is een zeer giftige vorm van het metaal methylkwik, dat ontstaat wanneer kwik in het water oplost.
Methylkwik kan door alle zeedieren uit het water worden opgenomen, maar het gaat ook door in de voedselketen. Kleine zeedieren, zoals garnalen, krijgen vaak methylkwik binnen en worden vervolgens door andere vissen gegeten. Deze vissen zullen nu meer methylkwik in zich hebben dan de oorspronkelijke garnalen.
Dit proces gaat helemaal door in de voedselketen, zodat een grote vis veel meer kwik kan bevatten dan de vis die hij heeft gegeten. Dit maakt het echter niet per se beter om kleinere vissen te eten. Het is altijd essentieel voor een persoon om de bron van zijn zeevruchten te controleren om besmette vis en schaaldieren te voorkomen.
Mensen die zich zorgen maken over hun blootstelling aan kwik, willen misschien hun inname van zeevruchten beperken, met name van vis die hoog in de voedselketen staat, zoals zwaardvis, haai, witte tonijn, snoek, snoekbaars en baars.
Zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, willen misschien hun inname van vis en schaaldieren vermijden of beperken, omdat elk kwik dat ze bevatten via de navelstreng of moedermelk naar de foetus of het kind kan gaan.
Tandvullingen
Amalgaamvullingen, gewoonlijk zilvervullingen genoemd, bevatten ongeveer 40 tot 50 procent kwik. Amalgaamvullingen worden niet vaak meer gebruikt, omdat er nieuwere en veiligere alternatieven zijn. Oude vullingen kunnen het risico van een persoon op blootstelling aan kwik verhogen. Sommige mensen kiezen ervoor om hun amalgaamvullingen te vervangen om hun langdurige blootstelling aan kwik te verminderen.
Andere oorzaken
Kwikvergiftiging kan ook te wijten zijn aan directe of milieublootstelling. Blootstelling aan kwik kan afkomstig zijn van een of meer van de volgende bronnen:
-
- goudwinning
- blootstelling aan sommige soorten sieraden
- blootstelling aan oudere verven
- enkele vaccinaties
- contact met een kapotte koortsthermometer, een oudere huisthermometer of barometer
- giftige lucht in gebieden in de buurt van fabrieken die kwik als bijproduct produceren, zoals kolencentrales
Sommige huidverzorgingsproducten kunnen ook besmet zijn met kwik, hoewel dit ongebruikelijk is.
Diagnose
Artsen kunnen kwikvergiftiging meestal diagnosticeren door middel van een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Artsen kunnen vragen stellen over eventuele symptomen die de persoon heeft, evenals naar hun dieet. Ze kunnen ook vragen stellen over de omgeving waarin de persoon woont of werkt, inclusief of ze in de buurt van fabrieken wonen of in een industriële fabriek werken. Als de arts kwikvergiftiging vermoedt, kan een bloed- en of urinekwiktest de niveaus van kwik in het lichaam meten.
Behandeling
Behandeling van kwikvergiftiging omvat het elimineren van elke blootstelling aan het metaal. Artsen zullen aanbevelen de persoon geen zeevruchten consumeert die kwik bevatten. Als kwikvergiftiging verband houdt met de werkplek of de blootstelling aan het milieu van een persoon, kunnen artsen voorstellen dat de persoon zijn omgeving verandert om zijn blootstelling te verminderen, of dat de werkplek nieuwe veiligheidsmaatregelen neemt.
Kwikvergiftiging kan op lange termijn bijwerkingen veroorzaken, die individueel zullen worden behandeld of behandeld. Bepaalde soorten ernstige gevallen van kwikvergiftiging kunnen chelatietherapie vereisen. Dit is het proces van het verwijderen van kwik uit de organen, zodat het lichaam het kan verwijderen.
De geneesmiddelen die worden gebruikt bij chelatietherapie binden zich aan zware metalen in de bloedbaan en worden vervolgens geëlimineerd in de urine. Chelatietherapie komt met zijn eigen risico’s en bijwerkingen, dus het is cruciaal om de medicatie alleen te gebruiken wanneer dat nodig is.
Vooruitzicht
Kwik is giftig voor de mens. Er is geen standaard remedie voor kwikvergiftiging, dus het is het beste om blootstelling aan grote hoeveelheden kwik waar mogelijk te vermijden. Het elimineren van risicofactoren door veranderingen aan te brengen in het dieet en de werk- of leefomgeving kan helpen de niveaus van kwik in het lichaam te verminderen.
Het is essentieel om een arts te raadplegen bij het eerste teken van kwikvergiftiging, omdat dit langdurige effecten kan hebben. Ouders en verzorgers moeten zich ook bewust zijn van de tekenen van kwikvergiftiging bij kinderen en een arts bellen als een kind of baby symptomen vertoont.