Veel discussies zijn er gaande over het politieke beleid en hoe dit zou moeten worden verbeterd. Diverse onderwerpen komen aan de orde, waaraan de burger zich het meest stoort. De belangrijkste hiervan zijn zorg en welzijn, direct gevolgd door wonen, persoonlijke ontwikkeling en werken. Het kabinetsbeleid zorgde de afgelopen jaren voor veel afbraak.
Verkiezingen
Hoewel de burger hiertegen protesteerde, gebeurde er weinig om dit te veranderen, ondanks alle (verkiezings-)beloften. Vaak komen tijdens verkiezingen die beloftes weer naar voren. De visie van de dames en heren politici schijnt tijdens de verkiezingen plotsklaps te zijn veranderd, want veel van de punten zouden ineens wel kunnen worden verbeterd: bakken met geld zouden beschikbaar worden gesteld, partijen kunnen nu wel met elkaar gaan samenwerken en ‘de burger komt dit allemaal ten goede!’ Als men maar op die bepaalde partij zal stemmen!
Na de verkiezingen worden die beloftes tenietgedaan en rest de burger alleen nog demonstreren tegen de partij, waarop men heeft gestemd. In het merendeel der gevallen echter zonder resultaat.
Huidige politiek
Het is jammer, dat de politiek alleen de burger tijdens de verkiezingen ziet staan. De politici houden zich meer bezig met partijpolitiek en hun eigen carrière dan met het luisteren naar en het zorgen voor het welzijn van de burger. Veel nieuwe partijen dienen zich aan om het pluche te veroveren. De belangrijkste vraag hierbij is: Hoe komen we in de Tweede Kamer en hoe halen wij de meeste zetels binnen! Het ene partijpunt wordt nog mooier voorgesteld dan het ander, totdat de partijen (opnieuw) zijn geïnstalleerd en het pluche hebben betreden. Dan worden de beloftes weer in de lade geschoven en gaat men over tot de orde van de dag.
Beleidsvisies
Iets dat mij zeer verbaasd is, dat beleidsvisies op een negatieve manier worden uitgevoerd. Heeft de ene partij een plan, dan komt voor het zelfde onderwerp de tweede partij met een ander plan. Hoofdzaak is dan, dat die partij maar niet vereenzelvigd zal worden met de eerste partij, ondanks dat de plannen voor het merendeel vaak overeenkomen!
Mijn advies: kijk waar de overeenkomsten liggen en bespreek de verschillen. Maar dat kan niet, want je partij moet zich wel weten te onderscheiden!’ Haantjesgedrag! Politiek moet je ook liggen. Vaak moet je tegen beter weten in kunnen praten! Sommige figuren maken er zelfs hun ‘beroep’ van, als ze maar in de Tweede Kamer zitten.
Echter, je hebt de politiek toch nodig om veranderingen teweeg te brengen, maar op de huidige manier, zoals hiervoor beschreven, wordt het vaak een eindeloze weg.
Tot slot
Enkele jaren heb ik een overeenkomst bedacht, waarmee je politiek en met name de coalities, die uit de verkiezingen voortkomen, kunt vergelijken. Deze luidt:
‘Politiek is gelijk een spijsverteringsorgaan. Wat er ook ingaat, het resultaat blijft hetzelfde!’
Gezondheid!