In aanloop naar de Provinciale Staten verkiezingen van 15 maart 2023 valt het op, dat politici weinig bezig zijn met wat goed is voor het land, maar wat goed is voor hun partij en voor henzelf. Als loopse hondjes hollen ze achter de media aan, want een microfoon is de lekkerste worst die je ze kunt voorhouden. Opgeklopte volzinnen, verpakt in vage politieke bewoordingen en veel beloftes komen over hun lippen, waarna ze likkebaardend hun succesjes scoren.
Nooit hebben statistici dan ook meer succes dan ten tijde van de verkiezingen en nooit worden ze zo klakkeloos geloofd. En als een partij volgens de laatste peilingen er weer 1 of twee virtuele zetels heeft bijgekregen, dan wordt gelijk de aanval ingezet om die zeteltjes af te pikken. Als kleine kindertjes die ‘landje veroveren’ spelen. Een apart fenomeen dat het kiesvolk iedere keer opnieuw gewoonweg slikt.
‘Ieder volk krijgt de politici die het verdient’ is een gevleugelde uitdrukking. Dus kom op zeg, kritisch blijven over wat je hoort en ziet en afstraffen dit infantiel gedrag van de zelfingenomen ego’s op het Binnenhof.
In andere sectoren kun je je hier toch geen voorstelling van maken! Stel een patiënt ligt op de operatiekamer en de chirurgen beginnen over hem heen met elkaar te discussiëren over hoe de operatie moet worden uitgevoerd. Beiden zijn overtuigd van hun eigen techniek. Is de patiënt hier dan mee gebaat? Nee, sterker nog, als de neuzen van de artsen niet dezelfde kant op komen te staan, kan het nog verregaande consequenties hebben voor de patiënt. En natuurlijk zou je het, als jij die patiënt was, nooit of te nimmer accepteren.
In de politiek weet men niet beter dan dat ze elkaar de loef moeten afsteken. Maar de Kamerleden zijn gekozen om het land naar eer en geweten zo goed mogelijk te besturen. Focussen op vooruitgang, verandering, doelen stellen en de weg ernaartoe uitstippelen. In heldere taal, die voor iedereen begrijpelijk is, verklaren waarom we het anders gaan doen, waarom we van koers moeten veranderen. Dat kan enkel en alleen als je heel erg goed geluisterd hebt naar de kiezers en oprecht feedback geeft. Dat klinkt zo eenvoudig maar het vraagt heel wat van mensen.
Je denkt dat over de tegenstellingen kan worden gediscussieerd om tot een goede oplossing te komen. Helaas missen de meeste politici de communicatievaardigheden en de intelligentie, die nodig zijn om werkelijk te kunnen discussiëren en komt men niet verder dan het leegkiepen van een bak kretologie en oneliners. Zo halen we het doel nooit, zeker niet omdat de meest doortrapten, na het debacle van de discussie, allang het doel een stuk hebben opgeschoven.
In een tijd van financiële instabiliteit kan geen enkele politicus het zich permitteren om zijn stokpaardjes te berijden en daarmee de deur voor de dialoog en het compromis met een smak dicht te smijten. Een stokpaardje, een verkiezingsleus, een opgeblazen stuk in een opinieweekblad is geen doel. Helaas horen we niet veel van een gezamenlijk doel, omdat de scoringsdrang van de individuele politicus en zijn partij het nog steeds wint van het landsbelang.
Wat heb je er aan als werkeloze jongere met een meer dan goede opleiding, die zijn verloren jaren nooit meer goed kan maken, omdat hij toch tot de verloren generatie behoort?
Denkt u dat het niet zo erg is? Dan heeft u dus niet goed geluisterd! De politiek van nu? RECHTS laten lopen, LINKS laten liggen!