Menu

Eierstokkanker

Eierstokkanker, ook wel bekend als ovariumcarcinoom, is een vorm van kanker die begint in de eierstokken, de vrouwelijke voortplantingsorganen die verantwoordelijk zijn voor de productie van eieren en hormonen. Het is belangrijk op te merken dat eierstokkanker zich vaak pas in een laat stadium manifesteert, wat het moeilijker maakt om te behandelen.

Vormen
Eierstokkanker, ook bekend als ovariumkanker, kan verschillende vormen hebben, waarvan de meest voorkomende epitheliale eierstokkanker is. Hier zijn enkele van de belangrijkste soorten eierstokkanker:

  1. Epitheliale eierstokkanker: Dit is de meest voorkomende vorm van eierstokkanker en ontstaat in het epitheliale weefsel dat de buitenkant van de eierstokken bedekt. Epitheliale eierstokkanker omvat verschillende subtypes, waaronder serieuze, mucineuze, endometrioïde en heldercellige tumoren. Serieuze tumoren zijn over het algemeen de meest agressieve vorm.
  2. Kiemceltumoren: Kiemceltumoren ontstaan in de eicellen van de eierstokken. Ze zijn meestal zeldzaam en komen vaak voor bij jongere vrouwen. Er zijn verschillende subtypen van kiemceltumoren, waaronder dysgerminoom, endodermale sinus tumor en teratoom. Deze tumoren hebben meestal een goede prognose, vooral als ze vroeg worden ontdekt.
  3. Stromale tumoren: Stromale tumoren ontstaan in de weefsels die de eierstokken ondersteunen en hormonen produceren. Een voorbeeld van een stromale tumor is de granulosaceltumor. Deze tumoren kunnen hormonen produceren en leiden tot symptomen zoals abnormale bloedingen.
  4. Metastatische tumoren: Soms kan kanker die elders in het lichaam is ontstaan, uitzaaien naar de eierstokken. Deze tumoren worden metastatische tumoren genoemd en zijn geen oorspronkelijke eierstokkanker. Het beheer en de behandeling van metastatische tumoren hangen af van de oorspronkelijke bron van kanker.

Het is belangrijk op te merken dat eierstokkanker in een vroeg stadium vaak asymptomatisch is en moeilijk te diagnosticeren is. Het is daarom van groot belang dat vrouwen zich bewust zijn van de risicofactoren, regelmatig gynaecologische controles ondergaan en eventuele symptomen, zoals buikpijn, opgeblazenheid, ongewoon zware menstruaties of veranderingen in de stoelgang, met hun arts bespreken. Vroege detectie kan de kans op een succesvolle behandeling en herstel aanzienlijk vergroten.

Symptomen
De symptomen van eierstokkanker kunnen in de vroege stadia vaak mild of afwezig zijn, wat het moeilijk maakt om de ziekte tijdig te diagnosticeren. Het is echter belangrijk om alert te zijn op mogelijke tekenen en symptomen, vooral als ze aanhouden of verergeren. De symptomen van eierstokkanker kunnen zijn:

  1. Buikpijn of bekkenpijn: Dit kan variëren van een zeurende pijn tot scherpe, intense pijn in de onderbuik of het bekken. Deze pijn kan aanhouden en niet verdwijnen.
  2. Opgeblazen gevoel: Sommige vrouwen met eierstokkanker ervaren een opgeblazen gevoel in de buik dat niet wordt veroorzaakt door gewone spijsverteringsproblemen.
  3. Veranderingen in eetlust of gewichtsverlies: Een verlies van eetlust en onverklaarbaar gewichtsverlies kunnen symptomen zijn van eierstokkanker.
  4. Vaak moeten plassen: Frequente aandrang om te plassen, vooral als het gepaard gaat met pijn, kan een teken zijn van eierstokkanker.
  5. Veranderingen in de menstruatie: Onregelmatige menstruatie, zware menstruaties of bloedingen tussen menstruaties kunnen voorkomen bij vrouwen met eierstokkanker.
  6. Veranderingen in de stoelgang: Constipatie, diarree of andere veranderingen in de stoelgangpatronen kunnen voorkomen.
  7. Vermoeidheid: Onverklaarbare vermoeidheid en zwakte kunnen optreden.
  8. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap: Sommige vrouwen ervaren pijn of ongemak tijdens seksuele activiteit.

Het is belangrijk op te merken dat deze symptomen niet specifiek zijn voor eierstokkanker en ook kunnen voorkomen bij andere aandoeningen. Bovendien kunnen vrouwen met eierstokkanker in de vroege stadia mogelijk helemaal geen symptomen ervaren. Daarom is het cruciaal om regelmatige gynaecologische controles te ondergaan en eventuele zorgen of symptomen te bespreken met uw arts.

Als u aanhoudende of ongewone symptomen ervaart, vooral als u risicofactoren heeft, zoals een familiegeschiedenis van eierstokkanker, is het raadzaam om zo snel mogelijk medische hulp te zoeken. Vroege detectie van eierstokkanker kan de kans op een succesvolle behandeling aanzienlijk vergroten.

Behandeling

De behandeling van eierstokkanker is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het stadium van de kanker, het type eierstokkanker, de leeftijd en algehele gezondheid van de patiënt, en individuele behoeften en voorkeuren. De behandeling van eierstokkanker omvat vaak een combinatie van de volgende benaderingen:

  1. Chirurgie:
    • Chirurgie is meestal de eerste stap in de behandeling van eierstokkanker. Het doel van de operatie is om zoveel mogelijk van de tumor en eventuele uitzaaiingen te verwijderen. In sommige gevallen kan een volledige verwijdering van de eierstokken (oöforectomie) en de baarmoeder (hysterectomie) nodig zijn. Dit wordt vaak gevolgd door een zorgvuldige stadiëring om de omvang van de kanker te bepalen.
  2. Chemotherapie:
    • Chemotherapie is vaak nodig om eventuele resterende kankercellen te behandelen na de operatie. Het kan ook worden gebruikt vóór de operatie om de tumor te verkleinen (neoadjuvante chemotherapie). Verschillende chemotherapiecombinaties kunnen worden gebruikt, afhankelijk van het type en stadium van eierstokkanker.
  3. Doelgerichte therapie:
    • Doelgerichte therapieën, zoals bevacizumab, kunnen worden gebruikt bij de behandeling van eierstokkanker, vooral bij gevorderde of terugkerende ziekte. Ze richten zich specifiek op bepaalde moleculaire doelwitten in kankercellen.
  4. Immunotherapie:
    • Immunotherapie is een opkomend gebied in de behandeling van eierstokkanker. Het kan het immuunsysteem helpen om kankercellen aan te vallen. Immunotherapieën zoals pembrolizumab worden onderzocht voor gebruik bij eierstokkanker.
  5. Hormonale therapie:
    • Sommige zeldzame subtypes van eierstokkanker kunnen hormoonafhankelijk zijn. In dergelijke gevallen kan hormonale therapie worden overwogen.
  6. Follow-up en nazorg:
    • Na de behandeling is regelmatige follow-up en controle essentieel om de voortgang te controleren en eventuele recidieven op te sporen. Dit omvat regelmatige controles, beeldvormende tests en bloedonderzoek.

De behandeling van eierstokkanker is vaak complex en vereist een multidisciplinair team van specialisten, waaronder gynaecologische oncologen, chirurgen, medische oncologen en radiologen. Het behandelplan wordt individueel afgestemd op de specifieke situatie van de patiënt. Vroege detectie en een snelle behandeling kunnen de prognose aanzienlijk verbeteren, dus het is belangrijk om medische hulp te zoeken als er tekenen of symptomen zijn die wijzen op eierstokkanker.

Preventie
Eierstokkanker is moeilijker te voorkomen dan sommige andere vormen van kanker omdat de exacte oorzaken niet volledig begrepen worden. Er zijn echter enkele stappen die vrouwen kunnen nemen om hun risico op eierstokkanker te verminderen of om de kans op vroege detectie te vergroten:

  1. Anticonceptiepillen (orale anticonceptiva):
    • Het gebruik van anticonceptiepillen gedurende enkele jaren kan het risico op eierstokkanker verminderen. Het beschermende effect lijkt aan te houden zelfs nadat het gebruik van de pil is gestopt.
  2. Zwangerschap en borstvoeding:
    • Zwangerschap en borstvoeding kunnen het risico op eierstokkanker verminderen. Vrouwen die meerdere kinderen krijgen en langer borstvoeding geven, lijken een lager risico te hebben.
  3. Ovariëctomie:
    • Voor vrouwen met een hoog risico op eierstokkanker, zoals die met een familiegeschiedenis van de ziekte of een genetische aanleg (zoals BRCA1 of BRCA2 mutaties), kan preventieve verwijdering van de eierstokken (prophylactische ovariëctomie) worden overwogen. Dit kan het risico op eierstokkanker verminderen, maar het heeft belangrijke implicaties voor vruchtbaarheid en hormoonniveaus, dus dit moet zorgvuldig met een arts worden besproken.
  4. Genetische counseling en testen:
    • Vrouwen met een sterke familiegeschiedenis van eierstokkanker of andere vormen van kanker moeten overwegen genetische counseling en testen. Als u bekend bent met een genetische mutatie die het risico verhoogt, kunnen preventieve maatregelen worden besproken met een arts.
  5. Gezonde levensstijl:
    • Het handhaven van een gezonde levensstijl kan het risico op veel vormen van kanker, inclusief eierstokkanker, verminderen. Dit omvat het eten van een uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging, niet roken en het beperken van alcoholgebruik.
  6. Bewustzijn en vroege detectie:
    • Het is belangrijk om bewust te zijn van de symptomen van eierstokkanker en om eventuele ongewone of aanhoudende symptomen, zoals buikpijn of opgeblazenheid, met uw arts te bespreken. Regelmatige gynaecologische controles kunnen ook helpen bij het vroegtijdig opsporen van mogelijke problemen.

Hoewel preventieve maatregelen het risico op eierstokkanker kunnen verminderen, is er geen gegarandeerde manier om de ziekte volledig te voorkomen. Het is belangrijk om met een arts te praten over uw individuele risico en de beste preventieve maatregelen voor uw situatie.

Controle
Het regelmatig controleren op eierstokkanker is belangrijk, vooral als u een verhoogd risico loopt vanwege familiegeschiedenis of genetische factoren. Hier zijn enkele stappen die u kunt nemen om eierstokkanker te controleren:

  1. Gynaecologische controles:
    • Onderga regelmatig gynaecologische controles en bekkenonderzoeken bij uw arts. Uw arts kan tijdens deze controles uw eierstokken voelen op eventuele afwijkingen.
  2. Genetische counseling en testen:
    • Als u een familiegeschiedenis heeft van eierstokkanker of andere vormen van kanker, overweeg dan genetische counseling en testen. Dit kan helpen bij het identificeren van genetische mutaties zoals BRCA1 en BRCA2 die het risico op eierstokkanker verhogen.
  3. Bloedtesten:
    • Er zijn geen routinematige bloedtesten die specifiek eierstokkanker kunnen detecteren. Er zijn echter tumormarkers zoals CA-125 die kunnen worden gemeten in het bloed. Houd er rekening mee dat deze test niet erg specifiek is en dat andere aandoeningen, zoals endometriose of ontstekingen, ook een verhoogd CA-125-niveau kunnen veroorzaken.
  4. Echografie en beeldvorming:
    • In sommige gevallen kan uw arts echografie of andere beeldvormende tests aanbevelen om eventuele tumoren of afwijkingen in de eierstokken te detecteren.
  5. Symptomen herkennen:
    • Wees alert op mogelijke symptomen van eierstokkanker, zoals aanhoudende buikpijn, opgeblazenheid, veranderingen in de stoelgang, vermoeidheid en onverklaarbaar gewichtsverlies. Als u deze symptomen ervaart, bespreek ze dan onmiddellijk met uw arts.
  6. Familiaire screening:
    • Als u een familiegeschiedenis heeft van eierstokkanker of andere vormen van kanker, kan uw arts aanvullende screeningsaanbevelingen doen op basis van uw risicofactoren.
  7. Preventieve maatregelen:
    • Overweeg preventieve maatregelen, zoals het gebruik van anticonceptiepillen (oraal anticonceptivum) of prophylactische ovariëctomie (verwijdering van de eierstokken), als u een hoog risico loopt op eierstokkanker vanwege genetische factoren. Dit moet zorgvuldig worden besproken met uw arts.

Het is belangrijk om openlijk met uw arts te communiceren over uw risicofactoren, symptomen en eventuele zorgen met betrekking tot eierstokkanker. Vroege detectie kan de kans op een succesvolle behandeling aanzienlijk vergroten.

Koos Dirkse