Menu

De Hegemonie van de Zorgverzekeraars en de Farmacie

Op 24 januari 2024 was er een debat in de Tweede Kamer over verlaging van het eigen risico met 100 euro per jaar. Dit zou de zorgkosten opdrijven met circa 1 procent! Met de invoering van de laatste Zorgverzekeringswet van 2006, op voorstel van de minister van financiën Hans Hoogervorst (VVD), die de zorg als een commercieel product zag, wilde de regering de kosten in toom houden. Gebleken is dat marktwerking de zorguitgaven beperken en de zorgkosten sterk verhogen

Marktwerking
Dit was het wondermiddel. De uitvoering van de zorgwet werd in handen gegeven van commerciële bedrijven, de zorgverzekeraars (ZV). Niet de patiënt, maar de ZV zijn degene die profijt hebben van de marktwerking. Dit uit zich onder meer rond de jaarwisseling, wanneer ze nieuwe patiënten proberen binnen te halen. Er wordt in die tijd miljoenen aan reclames uitgegeven.
Wat is het doel van commerciële bedrijven? De uitgaven beperken en de kosten zo laag mogelijk houden. En omdat ze toch verzekerd zijn van vaste inkomens (de patiënt is verplicht te betalen en er is rugdekking vanuit de overheid) spelen de bedrijfskosten geen enkele rol. Hoe hoger die zijn, hoe kleiner de winst (zie oa de megalomane gebouwen).

Zorginkoop
Aan de hand van contracten ‘kopen’ de ZV zorg in, dit is een administratieve moloch, die de zorgaanbieder veel werk kost. Hieraan dienen zij zich te houden. Om controle uit te voeren moeten de zorgaanbieders zeer veel informatie verstrekken, hetgeen wel tot eenderde van hun werktijd is.
Een tweede aspect is om de medicijnkosten aan banden te leggen. De ZV bepalen welk (generiek)medicijn vergoed wordt, dus de goedkoopste. Wil de patiënt een ander (generiek)middel of het originele merk, dan moet hij bijbetalen. De apothekers zijn de dupe van de zorgverzekeringswet. Zij fungeren als academisch doorgeefluik van de farmaceutische groothandel met een zeer klein winstpercentage.

Zorguitgaven
De ZV proberen de uitgaven zoveel mogelijk te drukken door de vergoedingen zo laag mogelijk te houden. Dit houdt in dat de goedkoopste manier gevonden wordt om de patiënt te behandelen: zorgkeuze, behandeling, artsenkeuze, medicatie, plaats.

Jaarcijfers
De premie, eigen risico en eigen bijdragen voor het nieuwe jaar worden berekend aan de hand van de totale kosten van het jaar daarvoor. Die kosten behelzen de zorguitgaven, de kosten van de bedrijfsvoering, het percentage winst en het percentage dat als reserves moet worden gehanteerd. De kosten zijn een vast gegeven. Naar de juistheid (uitgaven) ervan wordt niet gekeken.

Conclusie

  1. Een blanco cheque uitgeven aan commerciële bedrijven is een cruciale fout van de regering geweest. “Komen de ZV niet uit met de kosten, dan gaan de patiënten het jaar daarop gewoon meer betalen!”
  2. Van de marktwerking hebben alleen de zorgverzekeraars profijt.
  3. Het geneesmiddelenbeleid is dusdanig, dat leveranciers de levering aan ons land beperken. De winstmarge is veel te laag. Het gevolg is grote tekorten aan medicijnen.
  4. De apothekers hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Velen zijn er al failliet verklaard, nog meer zullen volgen.
  5. De zorgverleners komen om aan administratie, daarvoor hebben ze hun beroep niet gekozen.
  6. Bij de jaarcijfers wordt er alleen naar de kosten gekeken, nooit naar de werkelijke uitgaven. Klopt het wel dat er eenderde van het totaalbedrag aan administratie wordt uitgegeven?

Tot slot
Het had toch logisch geweest als de basisverzekering door de overheid wordt uitgevoerd. De premie kan via de belasting worden geïnd, net als de andere premies. Hierdoor kunnen de arbeidsintensieve zorgtoeslagen vervallen, doordat die via de belastingschijven kunnen worden geregeld. Wil men zich aanvullend verzekeren dan kan dit bij een zorgverzekeraar.
Het is toch zuur dat men voor de invoering van de wet zo’n 30 euro premie per maand betaalde en geen eigen risico of eigen bijdragen moest betalen. En de regering gooit de hoge zorgkosten nu op de vergrijzing, terwijl men al 70 jaar weet, dat er na de oorlog een enorm geboorteoverschot is ontstaan! Daar had men allang op kunnen inspelen! Waar ook meer op ingezet zou moeten worden is preventie. Hier wordt weinig tot geen aandacht aan besteed. Willen we zorg bereikbaar houden, zal daar toch echt meer, veel meer, aandacht naar toe moeten gaan.

Zorg moet een gemeenschappelijk goed zijn, geen commercieel product, dat voor velen steeds minder toegankelijk wordt!

Koos Dirkse