Menu

Havanna syndroom

Volgens een reuters-rapport denkt de Amerikaanse National Academy of Sciences dat “gerichte, gepulseerde radiofrequentie-energie” een van de mogelijke oorzaken van het syndroom is. Toch hebben we nog lang geen hard bewijs dat kan worden gebruikt om afdoende uitspraken te doen. Een groep Amerikanen die werkzaam was in de ambassade in Havana, Cuba, ontwikkelde voor het eerst symptomen van het Havana-syndroom tijdens het halfjaar van 2016 toen ze deze slopende aandoeningen tegenkwamen. Amerikaanse diplomaten over de hele wereld meldden het volgende jaar soortgelijke symptomen.

Havana-syndroom
In hun rapport over het Havana-syndroom beschreven onderzoekers dit aanvankelijk als massahysterie of een reactie als gevolg van psychosomatische factoren, zoals stress. De onderzoekers beweren dat microgolfwapens de aandoening kunnen veroorzaken. Er werd gedacht dat de meeste diplomaten, inlichtingenofficieren, militairen en hun directe families op vreemde bodem die deze aandoening hebben gemeld, enkele symptomen hebben die lijken op die van een hersenschudding of licht hoofdletsel.
Een paar Amerikaanse functionarissen hebben symptomen gemeld terwijl ze zich op Amerikaanse bodem bevonden. Het Havana-syndroom heeft tot nu toe wereldwijd meer dan 130 mensen getroffen. Het is niet alleen dat de symptomen verontrustend zijn, maar sommige nawerkingen lijken nog lang na de gebeurtenissen te blijven hangen.

Irritatie kan leiden tot hoofdpijn, braken, duizeligheid en misselijkheid, waardoor men pijn in het hoofd en een gevoel van angst krijgt. Verschillende slachtoffers meldden dat ze werden getroffen door een onzichtbare golf, alsof ze door een ontploffing waren geraakt. Het Havana-syndroom is een zeldzame, levensbedreigende medische aandoening die is bestudeerd door artsen, wetenschappers, inlichtingendiensten en regeringsleden. Geruchten en theorieën dwarrelen rond het evenement totdat een definitief antwoord wordt gegeven.
Of het nu opzettelijk is of een vorm van geheime bewaking, sommigen geloven dat het de bedoeling van een tegenstander is. Een slachtoffer meldt dat de affaire meestal begon met een geluid, dat ze al dan niet kunnen omschrijven als ‘zoemend’, ‘slijpend metaal’, ‘doordringend gepiep’.

Oorzaken en hun oorsprong
Na een bezoek aan de Amerikaanse ambassade in Cuba, begonnen diplomaten en andere functionarissen ongewone fysieke tekenen te vertonen en hoge en lage geluiden te horen. Vervolgens beschreven ze dit vreemde fenomeen aan het publiek. In 2015, na decennia van vijandigheid tussen de VS en Cuba, verbeterden de diplomatieke banden tussen de twee landen, echter werd de Amerikaanse ambassade twee jaar later gesloten, omdat medewerkers vanwege gezondheidsproblemen moesten vertrekken.
Na dat incident hebben Amerikaanse overheidsmedewerkers in China en de regio Washington DC soortgelijke symptomen gemeld . In de hoofdstad van Cuba, waar de eerste meldingen van de neurologische symptomen van dit medische mysterie vandaan kwamen, dankt dit medische mysterie zijn naam. In reactie op de ziekte zegt Cuba er niets van af te weten.

Symptomen
Eind 2016 hoorden diplomaten die in Syrië waren ingezet een hard, doordringend geluid en ze voelden een intense druk in hun gezicht. Het werd gevolgd door pijnlijke symptomen zoals misselijkheid, duizeligheid en pijn.
Ondanks dat het geluid uiteindelijk ophield, hadden sommige van de getroffen personen moeite zich te concentreren en hadden ze dagenlang constante pijn en duizeligheid. Hun symptomen waren tijdens de uitzending zo ernstig dat ze hun vermogen om hun reguliere taken uit te voeren, belemmerden.
Er werd gemeld dat in de jaren daarna veel inlichtingenofficieren en militairen last hadden van symptomen als verwarring, misselijkheid en desoriëntatie. Deze symptomen volgen vaak op een plotseling begin van pijn of druk in het hoofd of de oren. Bovendien rapporteerden ze andere symptomen zoals concentratieproblemen, hersenmist, geheugenproblemen, lichtgevoeligheid en slaapgerelateerde problemen (slaperigheid, slapeloosheid en vermoeidheid).

Het Havana-syndroom heeft de volgende langetermijneffecten:

  • migraine
  • zichtproblemen op afstand
  • loensen
  • symptomen van terugkerende duizeligheid
  • bloedneus

Er is geen bewijs dat enig personeel melding heeft gemaakt van een klap op het hoofd of andere reeds bestaande aandoeningen, die tot deze symptomen hebben geleid. Deskundigen zeggen echter dat de algemene symptomen vergelijkbaar zijn met die van personen met hoofdletsel.

Oorzaak
Aanvankelijk vermoedden deskundigen dat het Havana-syndroom per ongeluk of opzettelijk werd veroorzaakt door blootstelling aan een giftige chemische stof, pesticide of medicijn. Maar noch de getroffen mensen, noch hun huizen bleken sporen van dergelijke middelen te bevatten.
Een mechanisch apparaat dat ultrasone of microgolfenergie uitzendt, wordt als de meest waarschijnlijke oorzaak van het Havana-syndroom beschouwd:

  • Tijdens de blootstelling van radiofrequentie-energie door zeer gespecialiseerde biowapens, kunnen ‘microbellen’ ontstaan ​​in het oorvocht van een persoon. Terwijl luchtbellen door het bloed reizen, kunnen ze minieme luchtembolie veroorzaken en de hersencellen beschadigen. De symptomen lijken erg op decompressieziekte (die optreedt wanneer diepzeeduikers te snel na het duiken naar de oppervlakte komen).
  • Een alternatieve verklaring voor de symptomen is dat radiofrequente golven direct de schedel binnendringen, de chemische en elektrische activiteit in de hersenen verstoren en ervoor zorgen dat specifieke neurale paden opnieuw worden ‘bedraad’. Het kan zijn vanwege deze ‘herbedrading’, dat de symptomen zo ernstig lijken en langdurige effecten kunnen veroorzaken.

Alle getroffen personen leven nog, ook al is het syndroom van Havana slopend maar niet dodelijk.

Wat is de duur van de symptomen?
Na medische hulp te hebben gekregen, herstelden de meeste mensen, die aan deze symptomen leden. Maar sommige van de mensen die door het schandaal werden getroffen, waren CIA-functionarissen, dus het is onwaarschijnlijk dat de NSA informatie over hen zou publiceren. Als gevolg hiervan kunnen sommige patiënten met het Havana-syndroom er al langer aan lijden dan anderen.
Volgens MRI-scans (magnetic resonance imaging) hebben getroffen personen bleker weefsel van kleur dan gezonde personen (die bundels van gemyeliniseerde zenuwvezels bevatten). Deze bevindingen ondersteunen de theorie dat het Havana-syndroom een ​​aandoening is, die veranderingen in de hersenstructuur en activiteit vertegenwoordigt die niet-specifiek en ondoorgrondelijk zijn.
Alternatieve geneeswijzen zoals kunsttherapie, meditatie, ademhalingsoefeningen en acupunctuur beheersen de ziekte. De resultaten van een revalidatieprogramma met oefeningen die gericht zijn op specifieke neurologische functies en worden geleverd in sessies van 1 uur, zijn gedeeltelijk succesvol geweest, maar verder onderzoek is nodig. Elke sessie omvat een cognitieve oefensessie, een evenwichtsoefening en een orthoptische oefening, inclusief repetitieve complexe bewegingen van de bovenste en onderste ledematen en evenwichtsoefeningen.

Koos Dirkse